Νάμουν του στάβλου έν ’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα που άνοιγε ο Χριστός στο κόσμο τούτο μάτι!
Να δω την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σα διαμαντάκι
Κι από τη θεία του μορφή να γίνων λουλουδάκι… (Κ. Παλαμάς)
